مسجد شیخ لطف الله
یکی از جاذبه های مهم استان اصفهان، مسجد شیخ لطف الله است که از معماری بی نظیر دوران صفویه برخوردار می باشد. در ضلع شرقی میدان زیبای نقش جهان جویای این مسجد شوید. تاریخ احداث این بنای کاشی کاری شده به قرن 11 هجری قمری (سال 981 شمسی و 1602 میلادی ) بر می گردد. شاه عباس اول دستور ساخت مسجد را صادر و استاد محمد رضا اصفهانی معمار چیره دست و معروف آن زمان، این سازه را طی مدت 18 سال احداث کرد. با دیدار این مسجد، فرصت بازدید از میدان نقش جهان، عمارت عالی قاپو و مسجد شاه را نیز دارید زیرا همگی در همسایگی یکدیگر قرار دارند. بی خود نیست که این شهر را نصف جهان نامیده اند، در هر گوشه آن می توانید آثار باستانی قدمت دار و منحصر به فرد را ببینید. چنانچه برای سفر به شهر اصفهان تصمیم جدی دارید، می توانید اطلاعات لازم در خصوص گردشگری را از مجله مستر بلیط دریافت کنید. هدف از ساخت این مسجد، گرامی داشت شیخ لطف الله میسی بوده که در عصر حاضر بازدید کنندگان زیادی از سراسر ایران و جهان را به سوی خود می کشاند. آن طور که آرتور آپهم پوپ، تاریخ دان آثار ایرانی اهل آمریکا پیشنهاد کرد، در سال ۱۲۹۹ رضا شاه فرمان ترمیم و نوسازی مسجد را صادر نمود. آن هنگام که پروژه چهار باغ و باغ هزار جریب عملی گشت، طراحی این مسجد نیز در دست اجرا قرار گرفت و در برهه ای که معماری عصر صفویه دوران اوج خود را می گذراند مورد استحصال قرار گرفت. احداث مسجد شیخ لطف الله در سال ۹۸۱ خورشیدی کلید خورد و سرانجام در سال ۹۹۸ عملیات ساخت آن خاتمه پیدا کرد. نکته ای که در خصوص زمین این بنا وجود دارد این است که، مسجد شیخ لطف الله را بر ویرانه های مسجدی که سال ها پیش در آن مکان بود، تاسیس کردند. اسم مسجد، بر گرفته از نام یکی از روحانیون عالی قدر شهر جبل عامل لبنان یعنی شیخ لطف الله جبل عاملی، در عصر صفویه و حکومت شاه عباس است. این فقیه بزرگ همانند شیخ بهایی و چند تن از دانشمندان و عارفان دیگر، به وسیله شاه عباس از لبنان به ایران نقل مکان کردند. این بزرگان در وهله نخست مقیم شهر مشهد و قزوین شدند و پس از چندی به اصفهان آمدند.
سلسله صفویه به دین اسلام و مذهب شیعه اهمیت زیادی داده و از این رو برای روحانیون و مجتهدین احترام خاصی قائل بودند. شیخ لطف الله عاملی با شاه عباس نسبت فامیلی نزدیک داشت و در واقع پدر همسرش بود و همین امر موجب شد که شاه دستور تاسیس مسجد و همینطور مدرسه ای به اسم وی را بدهد تا بتواند در آنها به آموزش و تعلیم امور دینی و مذهبی بپردازد. به فتوای خود این عالم، نماز روزهای جمعه در مسجد به صورت جماعت بر گذار می شد و پیروانش نیز او را همراهی می کردند.
Comments
Post a Comment